Δωράκι απο την Ελένη και ένα ρόδο για μια κυρία

Καλημέρα φιλενάδες!!!

 

Πρίν χρόνια, όταν ήμουν ακόμη φοιτήτρια, είχα διαβάσει για το φαινόμενο της πεταλούδας και τη θεωρία του χάους...

Όπως λέει και η Βικιπαιδεία στο σχετικό λήμμα ... το φαινόμενο της πεταλούδας είναι μια ποιητική μεταφορά, στη θεωρία του χάους για το φαινόμενο της ευαίσθητης εξάρτησης ενός συστήματος από τις αρχικές συνθήκες.

Σύμφωνα με μια από τις διατυπώσεις, λέγεται ότι "αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα"....

Έτσι, χτες το μεσημέρι ''η άφιξη μιας πεταλούδας στο σπίτι μου, μου έφερε πολύ χαρά αλλά και  διάθεση για δημιουργία'' !!!!

 

Πρίν απο καιρό, η Ελένη απο το "Στα μονοπάτια της φαντασίας μου" διοργάνωσε ένα διαγωνισμό για να γιορτάσει τα γενέθλια του blog της.

Φυσικά δεν έχασα την ευκαιρία και δήλωσα συμμετοχή, σας έχω πει άλλωστε ότι μου αρέσουν πολύ οι διαγωνισμοί...

Ήρθε η μέρα της κλήρωσης και αναδείχθηκε η τυχερή...

Η Ελένη είχε την καλοσύνη να κάνει σε όλους τους συμμετέχοντες ένα δωράκι, όπως μας είπε στην ανάρτηση της: χαριτωμένες πεταλουδίτσες, πρόθυμες να πετάξουν προς διάφορες κατευθύνσεις...

Έτσι χτες, μια απο αυτές, έφτασε και σε μένα.. και δεν ήταν μόνη της, συνοδευόταν απο σημείωμα με μια κατακόκκινη καρδούλα.

 

 

Ελένη, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το όμορφο δωράκι σου!!!

Η κίνηση σου να χαρίσεις πεταλουδίτσες σε όλους που συμμετείχαμε στο διαγωνισμό με συγκίνησε..

 

Η πεταλούδα, ήταν πολύ κουρασμένη... μεγάλο το ταξίδι μέχρι τη Λάρισα...

Αφού της έβαλα νεράκι να ξεδιψάσει, την ακούμπισα στο ψυγείο μου να ξαπωστάσει λίγο.. Βλέπετε η πεταλουδίτσα είχε μαγνητάκι...

Όμως σκέφτηκα ότι σε μια τόσο όμορφη ''κυρία'' η θέση της δεν είναι στο ψυγείο... και άρχισα να σκέφτομαι ποιά θέση της αρμόζει.

Που αλλού: σε κάποιο λουλούδι φυσικά...

 

Πήρα κόλλες, χρώματα, πινέλα ... και άρχισα να δημιουργώ.... την κατάλληλη θέση για την ''κυρία''...

 

 

 

Έτσι προέκυψε αυτό το πινακάκι, με την τεχνική του αλουμινόχαρτου.
 ''Ένα ρόδο για μια κυρία... '' .

 

Πως σας φαίνεται;
Είναι η πρώτη μου προσπάθεια με την τεχνική του αλουμινόχαρτου, γιαυτό δείξτε επιείκεια...
 

Επίσης έχω και μια ερώτηση για όσες έχουν ασχοληθεί με τη συγκεκριμένη τεχνική:
Περνάμε στο τέλος με βερνίκι το έργο μας για προστασία; Αν ναι, με βερνίκι νερού ή νεφτιού;  

 

Σας φιλώ !!!
Ανοίγω τα φτερά μου σαν μικρή πεταλουδίτσα... και πάω στα σπιτάκια σας, να διαβάσω τα νέα σας...

Υ.Γ. Να πω λίγα λόγια πως έφτιαξα το πινακάκι... πήρα ένα κομμάτι ξύλο. Με μολύβι σχεδίασα πάνω το τριαντάφυλλο και τα υπόλοιπα σχέδια. Με πιστόλι θερμής σιλικόνης  πέρασα τα σχέδια μια γενναία δόση σιλικόνης. Όταν στέγνωσε πολύ καλά πήρα ενα κομμάτι αλουμινόχαρτο και το τσαλάκωσα. Μετά το άνοιξα με πολύ προσοχή για σκίζεται εύκολα και το κόλλησα στο ξύλο με αραιωμένη ατλακολ. Με το πίσω μέρος ενός πινέλου πέρασα τα σχέδια που είχα σχηματίσει με την κόλλα ώστε να γίνει σαν ανάγλυφο. Πήρα ακρυλικά χρώματα και με πινέλο περνούσα λίγο χρώμα και με ένα στεγνό κομμάτι χαρτί κουζίνας σκούπιζα να φύγει το πολύ χρώμα. Στο τέλος περνάμε με βερνίκι για προστασία.