Τρίπτυχος vintage πίνακας

 

Με τον υδράργυρο να έχει χτυπήσει κόκκινο, αμπαρωμένη στο δωμάτιο, με κατεβασμένα τα ρολά και το κλιματιστικό να δουλεύει με τρελούς ρυθμούς.... σας καλησπερίζω.

Μιας και προσαρμόστηκα πλήρως στην καθημερινότητα μου μετά τις διακοπές, είπα να ασχοληθώ με τη μεγάλη μου αγάπη: το decoupage.

Είχα υποσχεθεί σε μια ξαδέρφη του άντρα μου να της φτιάξω κάτι, ένα μικρό δώρο για τον γάμο της, που θα γίνει μέσα στο Σεπτέμβριο.

Της αρέσει το ρομαντικό- vintage στιλ και ζήτησε έναν πίνακα για πάνω απο την κρεβατοκάμαρά της.

Τα χρώματα που μου είπε ότι ταιριάζουν με το χώρο της είναι το εκρού, μπεζ, χρυσό, μωβ- ροζ.

Απο καιρό λοιπόν είχα φροντίσει και είχα βρεί τις χαρτοπετσέτες, στο στυλ και στους χρωματισμούς που μου ζήτησε.

Προχτές, επιστράτευσα την καλή μου φιλενάδα Ματίνα- επειδή πρώτη φορά θα επιχειρούσα κάτι τέτοιο και ήθελα πολύ ένα όμορφο αποτέλεσμα.

Ένα ολόκληρο μεσημέρι συνεργαστήκαμε, με την απαραίτητη συνοδεία παγωμένου καφέ, τσιγάρου και της φανουρόπιτας, που μόλις είχε βγει απο το φούρνο.

Κατεβάσαμε πολλές ιδέες και τελικά φτιάξαμε ένα τρίπτυχο πίνακα που το κάθε κομμάτι αποτελεί συνέχεια του άλλου.

Τα υλικά που χρησιμοποιήσαμε και η διαδικασία ήταν: τελάρα καμβά, που τα περάσαμε ένα χέρι εκρού ακρυλικό χρώμα, μετά κολλήσαμε κομμάτι- κομμάτι τις χαρτοπετσέτες (κανονικό κολάζ), περιγράμματα με ρελιέφ για να τονίσουμε κάποια στοιχεία.
Μένει να λουστραριστεί με γυαλιστερό βερνίκι νερού.

1ος πίνακας: Άρρεν...

 

2ος πίνακας: Θήλυ

 

3ος πίνακας: Συνδετικός

Συνολικά το τρίπτυχο:

Τι λέτε; Τον πετύχαμε το στόχο του ρομαντικού και vintage;

Ελπίζω να αρέσει στην παραλήπτρια και να τον χαρεί.

Να είναι η νέα της ζωή στρωμένη με τριαντάφυλλα, όπως ο πίνακας.

Πολλά φιλάκια νεραιδένιες μου!!!

Πάω να συνεχίσω το διάβασμα...
Μου δάνεισαν- χωρίς να ξέρω για το βιβλίο αυτό- την τριλογία Fifty Shades of Grey (Πενήντα αποχρώσεις του γκρι) και να παραδεχτώ ότι μου άρεσε...
Μπορεί να μην είναι κάτι το ιδιαίτερο απο λογοτεχνική άποψη... ίσως και να σοκάρει... αλλά με κρατάει σε ενδιαφέρον και έχω την περιέργεια για το τι θα γίνει στο τέλος- στο τρίτο βιβλίο. Τον ήρωα δε, τον έχω κατασυμπαθήσει... (και κάτι λίγο παραπάνω... σσσσσσσσσ)  
Έχω τελειώσει το πρώτο και τώρα είμαι στη μέση του δεύτερου βιβλίου... 
Το έχετε διαβάσει; Για πείτε εντυπώσεις; (Μπας και χαρώ πως δεν είμαι η μόνη ''μουρλή'' που έχει φάει κόλλημα...)

  

Και οι διακοπές... τέλος

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!

Διακοπές τέλος, όπως λέει και ο τίτλος...

Ξεκουράστικα αρκετά, έκανα μπανάκια- όσο το επέτρεπαν τα μελτέμια του Αιγαίου, είδα γονείς, συγγενείς, φίλους, τσάκισα αγαπημένα φαγητά, γλυκά, ποτά- έβαλα και 1 κιλό- μόνο- ευτυχώς, χόρεψα, γλέντησα και γενικώς φόρτωσα μπαταρίες.

Έτσι, το Σάββατο μαζέψα τις βαλίτσες της επιστροφής, τις φορτώσα με καλοκαιρινές αναμνήσεις και απο σήμερα σας ευχόμαι - τουλάχιστον τυπικά-  ''καλό χειμώνα''.

Μερικές απο τις αναμνήσεις μου:

 

 Πανοραμική άποψη της Κύμης και η παραλίας Κύμης- λιμάνι.

 



Η ακτογραμμή της παραλίας Στομίου, η τοποθεσία Χωνευτικό με πηγή με πόσιμο ιαματικό νερό και η αγαπημένη μου παραλία Σουτσίνι.

 

 

Στιγμές χαλάρωσης, αγαπημένα νυχτολούλουδα και μια γλυκιά αμαρτία...

Πολλά φιλιά φιλενάδες!!!!

 

Σήμερα είναι παραμονές του Αγίου Φανουρίου. 'Εχω τάξει να φτιάξω φανουρόπιτα και να την πάω στην εκκλησία.

Αν βγεί καλή θα σας κεράσω- οπότε μείνετε συντονισμένες...

 



 

What makes a Mother?

what makes a Mother? 

I closed my eyes and prayed to God today,

I asked what makes a Mother and I know I heard him say,

A Mother has a baby, this we know is true,

But God can you be a Mother when your baby’s not with you?,

“Yes you can!”, he replied with confidence in his voice,

“I give many women babies, when they leave its not their choice,

Some I send for a lifetime and others just for a day,

And some I send to fill your womb but there’s no need to stay.”

I don’t understand this God, I want my baby here,

He took a breath and cleared his throat and then I saw a tear,

I wish I could show you what your child is doing today,

If you could see your child smile with the other children and say,

“We go to earth to learn our lessons of love and life and fear,

my mommy loved me oh so much I got to come straight here.

I feel so lucky to have a mom who had so much love for me,

I learned my lesson very quick. My mommy set me free,

I miss my mommy oh so much but I visit her everyday,

When she goes to sleep, on her pillow is where I lay,

I stroke her hair and kiss her cheek and whisper in her ear,

Mommy don’t be sad today, I’m your baby and I’m here.”

So you see my dear sweet one, your children are ok,

Your babies are here in my home and this is where they’ll stay,

They’ll wait for you with me until your lesson is through,

And on that day that you come Home they’ll be at the gates for you.

So now you see what makes a Mother,

It’s the feeling in your heart

It’s the love you have so much of, right from the very start....

  

Πάνος Ψάλτης-  Αγγελέ μου

Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε δυο αγγελούδια.
Δυο τόσο δα μικρές καρδούλες, που σταμάτησαν να χτυπούν πολύ νωρίς. 
Κάπου κοντά αυτές τις μέρες θα γιορτάζαμε τα δεύτερα γενέθλιά τους.

(11 Αυγούστου είχα ΠΗΤ).

Το κείμενο δεν γνωρίζω ποιός το έγραψε. Το είχα βρεί τότε τυχαία και με είχε βοηθήσει πολύ στην ψυχολογία μου. 

Συγνώμη αν σας μαύρισα την ψυχή, καλοκαιριάτικα, το ξέρω ότι δεν είμαι και η καλύτερη παρέα σήμερα...

Η σπανίως μελαγχολική φίλη σας!!!

Φιλιά ...

 

Μέρες διακοπών

Καλημέρα φίλες μου, τι κάνετε;

Αυτήν την ανάρτηση ήταν να την κάνω χτες αλλά ένα λάθος στον υπολογιστή και έχασα όλες τις φωτογραφίες που είχα τραβήξει.

Έβγαλα καινούργιες και ήρθα να σας δείξω τι όμορφα που περνώ: κάνω μπανάκια αλλά μας έπιασαν τα μελτεμάκια του Αυγούστου και ο αέρας μας έχει τρελάνει.

Σε κάποιες παραλίες που αγαπώ δεν τολμάμε να πάμε καθόλου γιατί τα κύματα θυμίζουν Χαβάι...

Έτσι αναγκαστικά βρήκαμε μια τοποθεσία που κόβει ο αέρας  και ο περισσότερος κόσμος μαζεύετε εκεί:

Ναυτικός όμιλος Κύμης  

Τα απογεύματα έχει αγροτικές δουλειές...

Βοηθάω τη μαμά στην διαδικασία αποξήρανσης σύκων ώστε ταυτόχρονα να μάθω την παραδοσιακή τεχνική: 

Παραδοσιακά σύκα Κύμης (στάδιο αποξήρανσης)

Να σας δείξω και τον πρώτο πίνακα που ζωγράφισα το 1998, σε ηλικία 22 χρονών. 

Ουδέποτε έχω παρακολουθήσει μαθήματα ζωγραφικής. 

Θημάμε ότι ξεκίνησα να τον ζωγραφίζω κάτω απο συναισθηματική φόρτιση...  απλά μου βγήκε...

Η μουτζούρα στη γωνία είναι εικαστική παρέμβαση της μαμάς μου, που πήρε ένα μολύβι και άρχισε να μουτζουρώνει για να καλύψει μια κιτρινίλα- φθορά του χρόνου...  

 

 

 

Σας φιλώ φιλενάδες!!! 

και σας χαρίζω ένα αγριολουλούδο... 

Πάω να διαβάσω νέα σας, όσο προλάβω βέβαια γιατί στο ιντερνετ καφέ δεν είναι και τόσο βολικά τελικά...